sesje RPG

Feanor

- O wolność. To chyba dobra motywacja, co nie, panie drow?- strażnik uśmiecha się szyderczo, a po chwili kontynuuje:
- Nie powiem Wam, gdzie jesteście, nie potrzebujecie takich informacji, ale jeśli przebrniecie przez te wszystkie potyczki, to na pewno dowiecie się co nieco na temat tej krainy, skoro tak to Was interesuje... Dobra, nie czas na pogawędki. Skoro Ty nimi dowodzisz, to chodź za mną, reszta idzie dalej.

Wartownik otworzył drzwi opatrzone tajemniczym symbolem i wprowadził Deathię do środka, a reszta, prowadzona przez dwóch strażników kieruje się w inne miejsce.

Deathia:

Wchodzisz do dużego, prostokątnego pomieszczenia, które okazuje się siedzibą Serintha. Ów mężczyzna siedzi na końcu długiej komnaty za biurkiem i pośpiesznie zapisuje coś w książce. Kiedy zauważył, że wchodzicie, wykonuje gest ręką i zaprasza Cię, abyś usiadła na krześle przed stołem. Podchodzisz od Niego, rozglądając się po zadbanym gabinecie. Po prawej stronie widzisz duże łóżko, obok niego skrzynię i kilka worków z nieznaną Ci zawartością. Z kolei po lewej widać stojak na broń, a na nim kilka mieczy, obok nich, na ścianie wisi ozdobna zbroja, którą zdobi znany Ci symbol. W głębi komnaty zauważasz, że dookoła biurka Serintha stoi wiele półek z księgami, a nad tą naprzeciwko Ciebie wisi sztandar z tym samym symbolem, który zauważyłaś na zbroi.

Siadasz na krześle, lecz zanim to czynisz, strażnik oswobadza Cię z więzów i wraca na koniec pomieszczenia, staje przy drzwiach, wciąż bacznie Cię obserwując. Mija kilka chwil, Serinth odkłada pióro i zamyka książkę i po chwili zabiera głos:

- Więc to Ty jesteś liderką? Świetnie, nie od dziś wiadomo, że kobiety są bardziej zorganizowane, niż co niektórzy mężczyźni, co nie? - postać mruga do Ciebie.
- Ale nie o tym mowa. Jak rozumiesz słowo Liderka? Ja rozumiem je w taki sposób, że Ty podejmujesz wszystkie decyzje waszej, że tak powiem, drużyny. Nie bez powodu prosiłem o to, żebyście się poznali, bowiem w tym momencie musisz zdecydować o tym jaka broń trafi do każdego z Was, wszak będziecie tu walczyć. Nie będę przedłużał, wasze uzbrojenie wybieracie spośród typów 5 broni: mamy krótkie miecze, sztylety, topory, lekkie buzdygany i włócznie. Oprócz tego dostaniecie ćwiekowane zbroje, dla każdego kto chce i może Jej używać. Więc, droga liderko, jaką broń otrzymają Twoi koledzy, a jaką wybierzesz dla siebie?

Gilgamesh & Ray

Strażnicy prowadzą Was dalej długim korytarzem. Po kilku chwilach zatrzymujecie się przed masywnymi wrotami, które pokryte są zaschniętą krwią. Zaraz po tym jeden z wartowników zabiera głos:
- Tutaj jest arena, tutaj będziecie walczyć z innymi. Za parę chwil otrzymacie broń, lecz póki co dostaniecie pancerze. Galahadzie, przynieś zbroję!
Drugi ze strażników wchodzi do środka areny i dosłownie po kilkunastu sekundach wraca, trzymając dwa worki. Rzuca je Wam pod nogi, a zaraz po tym jego kolega uwalnia Was i rozplątuje liny.
- Ubierzcie je, zaraz zacznie się walka.

Omnix

Gilgamesh

Po usłyszeniu wszystkich wyjaśnien, stwierdzam że nie ma sensu odpowiadać. Rozwiązuje worek i spoglądam na jego zawartość. Zżera mnie ciekawość co za wdzianko od nich otrzymam. Poza tym trochę nie mogę się doczekać walki. Musze się rozruszać bo siedzeniu w tej klatce.

Maskow

Deathia

- Tarcz rozumiem brak? Daj nam zatem bitewny topór, krótką włócznię i lekki buzdygan. My już sobie z tym poradzimy... Ćwiekowane skóry zapewne przyjmą wszyscy z nas. A ja od siebie mam jeszcze jedną prośbę... Zapotrzebowanie na coś bez czego nie mogę walczyć. Symbol... Dostanę mój symbol? Bez niego jestem niemal bezradna... No chyba, że chcecie mnie zostawić bez możliwości działania? A nie sądzę by to o to w tym chodziło.

Rozglądam się po pokoju bardzo, ale to bardzo uważnie...

- A Ty widzę nieźle tu sobie żyjesz... Serinth, tak? Jako iż tu jestem mogę liczyć na odpowiedzi na jakieś pytania, jakieś informacje, czy cokolwiek innego co może choć trochę zaspokoić naszą ciekawość? Swoją drogą zastanawia mnie jak ja mam Ciebie traktować... Z jednej strony, jakby nie patrzeć, to wszystko to Twoja robota... Jesteś zatem naszym wrogiem. Z drugiej nie traktujesz nas wcale w ten sposób. O co tu do cholery chodzi?

Po krótkiej przerwie dodaję jeszcze:

- Jeśli nie uzyskam odpowiedzi na te pytania - trudno. Ale racz nas poinformować chociaż o zasadach tu panujących.

Igor Kudlahnyj

Ray

Nie myśląc o niczym zaczynam się rozgrzewać po czym otwieram worek i wysypuję zawartość na podłogę.