sesje RPG

Natana

Skończywszy sałatkę wstaję. Przysłuchuję się rozmowie Revesta z Karczmarzem jednocześnie studiując uważnie twarz tego pierwszego, po czym mówię:

-Proszę pana... Myślę,że dobrze będzie posłuchać mojego kolegi. Z pewnością lepiej pan wyjdzie współpracując z nami niż stając się naszym wrogiem.-Uśmiecham się słodko, jednocześnie patrząc znacząco na Karczmarza.

Następnie podążam do zamówionych kwater.

Feanor

Karczmarz zmieszany zawołał służkę i rzekł:
-Ta pani zaprowadzi was do pokoji...
Jakaś niezadbana brunetka w bladobiałej sukience wzkazuje żebyście szli za nią...

Wampir66

Revest Czerwony

Idę za kobietą. Gestem zapraszam panów do jednego pokoju i wchodzę do niego, drógi pozostawiam Natanie.
W środku zrzucam plecak i kładę go przy najbliższym łużku, na łużko rzucam też kurtkę i odpięty od pasa rapier oraz lutnię, tą jednak kładę z widoczną delikatnością i troską. Sztylet z buta wkładam za pasek i ukrywam pod koszulą którą lekko rozsznurowuję, podwijam też rękawy. Szukam misy z wodą która powinna stać gdzieś w pokoju, obmywam się nieco i rozglądam za zamówionym posiłkiem.
Kiedy jedzenie zostanie dostarczone jem, a potem siadam na łużku i w oczekiwaniu gram na lutni i śpiewam kolejne pieśni.

Patrycius

Ivellios Mourn

Wchodzę za drużyną do pokoju, zdejmuje wszystkie moje graty i kłade je obok łóżka. Następnie kłade się na łóżku i słucham gry Revesta, myśląc o naszej sytuacji.

Natana

Wchodzę do pokoju, rozglądam się. Kładę buzdygan i kuszę na stoliku, rzucam plecak na podłogę i siadam na łóżku głęboko oddychając. Zastanawiam się nad wszystkim czego dotychczas się dowiedziałam. Zdejmuję zbroję, kładę się na łóżku i od natłoku myśli zasypiam.

Feanor

Strażnik zaprowadziwszy was do stajni rzekł:
-Czekajcie, ja porozmawiam ze stajennym...
Widać, że rozmawia z chłopcem w wieku ok. 17 lat.Rozmowa nie trwa długo i po kilku chwilach wraca i mówi:
-Niestety, nie było ich.. Konie przyprowadziły jakieś chłopaki za kilka miedziaków...
Mężczyzna rozgląda sie po mieście, patrzy na niebo i zagaduje was, wskazując gestem, abyście szli za nim:
-Zaczyna się ściemniać... Może pójdziemy do karczmy i odpoczniemy, a poszukiwania odłożymy na jutro?

Revest:
Podczas gry na lutni w jednej chwili urywa ci się melodia i wydaje ci się, że wiesz jak odcyfrować napisy z dziwnego listu...

Natana:
Podczas odpoczynku śni ci się elf na gryfie, latający nad Khorinis.

Wulgar:
Ręce dziwnie cię swędzą i są całe czerwone...

Ivelious:
Wydaje ci się, że nie jesteś paladynem... Wciąż gryzie cię sumienie...

Wampir66

Revest Czerwony

Odkładam lutnię.
...Napis nie zniknie, teraz czas chyba porozmawiać...

Wstaję i podchodzę do drzwi.
- Panowie, wychodzę na chwilę. Jeśli położycie się spać zaryglujcie okna i drzwi, wezmę klucz, żebym mógł wejść.

Wychodzę, idę pod drzwi Natany i pukam.

Omnix

Ruszam za strażnikiem w strone karczmy Smile

Natana

Poruszam się niespokojnie we śnie... Śni mi się coś dziwnego... Elf na gryfie latający nad miastem. Jakim miastem? Taaak... To Khorinis. Dobiega mnie jakby z daleka jakiś dźwięk. Pukanie? Tak. Pukanie do drzwi... Otrząsam sie z resztek snu, siadam na łóżku, ogarniam się nieco, chwytam buzdygan i mówię:

-Proszę wejść!

Wampir66

Revest Czerwony

Wchodzę do pokoju i uśmiecham się przekornie.

- To nie będzie ci potrzebne, to tylko ja. Możemy porozmawiać?

Staję pod drzwiami oczekując na reakcję.

Natana

Znowu on... ech... Razz

Zastanawiam się chwilę i mówię:

-Jasne, wejdź.

Po czym odkładam buzdygan, jednak tak,żeby był blisko w razie potrzeby Very Happy

Wampir66

Revest Czerwony

- Widzę, że nie jesteś zachwycona moją obecnością... - Ciągle lekko się uśmiecham.

Podchodzę do stolika, przysówam sobie krzesło i siadam na nim.

- W wierzy przez przypadek podsłuchałem rozmowę magów. Ta rozmowa dotyczyła ciebie i mnie, nas...

Natana

Marszczę brwi niczego nie rozumiejąc...

-Co przez to rozumiesz? Ciebie? Mnie? Nas..? Znaczy naszej drużyny?

Wampir66

Revest Czerwony

- Nie, nie "naszej drużyny". Nas, to znaczy Natany i Revesta. - Uważnie obserwuję twarz Natany, ni uśmiecham się już. oja twarz wyraża spokuj i opanowanie.
- Pewnie jesteś zmęczona i chcesz iść spać więc przejdę już do sedna sprawy. Rzecz w tym, że jeden z magów twierdził, że kiedy ostatnim razem byliśmy w mieście...

Teraz lekki uśmieszek wraca na moje wargi.

- Twierdził, że byliśmy w sobie bardzo zakochani. Co ty na to?

Natana

Patrzę na niego jak na różowego baranka,wybucham śmiechem mówiąc:

-Też coś! ja w Tobie? - śmieję się - Nie no, na lepszy żart Cię nie stać? Przejdźmy do sedna sprawy. Ale tego prawdziwego. Co się stało?-kończę już mniej rozbawiona, lecz lekki uśmiech błąka się wciąż po mych ustach.